Από τις πρώτες σελίδες η ιστορία δεν προετοιμάζει. Επιτίθεται. Ο πόλεμος στα βουνά του Μπάιν ξεσπά με ορμή και το βιβλίο αφήνει πίσω του την ανάγκη εισαγωγής. Η δράση κυλά ασταμάτητα. Μάχες και ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη χωρίς να χάνουν ποτέ καθαρότητα. Σε αντίθεση με πολλές φανταστικές περιγραφές όπου το χάος γίνεται θόρυβος, εδώ ο συγγραφέας διατηρεί αψεγάδιαστη δομή. Οι σκηνές είναι έντονες αλλά ευκρινείς, γεμάτες ενέργεια αλλά χωρίς σύγχυση. Είναι από τις καλύτερες αποδόσεις μάχης που έχουν γραφτεί στην ελληνική φανταστική λογοτεχνία και υπάρχουν σημεία που πραγματικά θέλεις να διαβάσεις ξανά μόνο και μόνο για την απόλαυση της δυναμικής γραφής.

Οι χαρακτήρες παραμένουν το μεγαλύτερο όπλο του Άρη. Δεν είναι απλώς πρωταγωνιστές και δευτερεύοντες. Είναι κομμάτια ενός ζωντανού κόσμου. Ακόμα και μορφές που εμφανίζονται για λίγο κουβαλούν αφήγηση. Ένας λοχαγός που παλεύει να κρατήσει μια γέφυρα γίνεται αληθινός μέσα σε μερικές γραμμές. Η συναισθηματική σύνδεση δεν χτίζεται από την ποσότητα του χρόνου που περνάς μαζί τους αλλά από τον τρόπο που αποδίδεται η ανθρώπινη πλευρά τους. Αυτό είναι που κάνει το βιβλίο βαθύτερο από ένα απλό στρατιωτικό fantasy. Είναι μια ιστορία όπου οι πράξεις των ηρώων έχουν βαρύτητα και συνέπειες και ο αναγνώστης νιώθει κάθε μία από αυτές.

Το ίδιο το Μπάιν είναι ένας χαρακτήρας. Η πόλη των νάνων ζωντανεύει με λεπτομέρειες που δείχνουν μελέτη και σεβασμό. Οι στοές, οι αίθουσες, η κουλτούρα του λαού τους, η σχέση τους με τον πόλεμο και το καθήκον, όλα χτίζονται με ιδιαίτερο βάθος. Η ατμόσφαιρα στα κεφάλαια που τοποθετούνται στο βουνό είναι από τις πιο δυνατές του βιβλίου και αποδεικνύουν ότι το worldbuilding δεν χρειάζεται φλυαρία αλλά ουσία. Η περιγραφή της μεγάλης μάχης είναι ένα πραγματικό κομβικό σημείο. Ένταση, αγωνία, επικότητα και μια κινηματογραφική αίσθηση που δύσκολα συναντάς.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του βιβλίου είναι πως πολλά κομμάτια του παζλ αρχίζουν να κουμπώνουν. Απαντήσεις δίνονται με τρόπο που διευρύνει τον μύθο αντί να τον περιορίζει. Την ίδια στιγμή εμφανίζονται νέα μυστήρια που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον. Είναι ένα βιβλίο που σε προκαλεί να το συζητήσεις, να κάνεις θεωρίες, να αναρωτηθείς τι έρχεται και πώς θα κινηθούν οι δυνάμεις του σκότους.

Η Μάχη του Μπάιν είναι ένα έργο αισθητά ανώτερο από το ήδη δυνατό πρώτο μέρος. Πιο ώριμο, πιο δεμένο, πιο τολμηρό. Ο πήχης ανεβαίνει ψηλά. Και ο αναγνώστης κλείνει την τελευταία σελίδα με ένα σπάνιο συναίσθημα. Όχι απλώς ανυπομονησία για το επόμενο βιβλίο αλλά εμπιστοσύνη. Γιατί εδώ δεν έχουμε μια σειρά που ελπίζει να εξελιχθεί. Έχουμε μια σειρά που εξελίσσεται.

Αυτό είναι το σημείο όπου ο συγγραφέας δεν μας υπόσχεται απλώς συνέχειες. Μας υπόσχεται κορυφώσεις. Και η Άρας Άουμαρ φαίνεται έτοιμη για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα.